بند بشکن

ریوار...

بوی سفر می آید.

چمدانم لبریز از اندوه های زنی سی و چندساله است، و تمام امشب را با این دلشوره تا صبح قلت می زنم که تن رنجور و ناتوانم چگونه کوله بار را به مقصد برساند.

من آماده ی رفتنم ریوار، و نمی دانی چه اندازه مشتاق باز نگشتن..