مردی با سه پا

 

 

نگاه عاشقانه‌ای به قابلمه‌ی کوچک خالی روی پتویم می‌اندازم و فکر می‌کنم 

چه لحظات کوتاه و لذت بخشی را با قابلمه‌ی سوپ ماست 

وکتاب “زندگی بهتر” روی تختخواب و در سکوت کامل گذراندم!

گاهی باید ذهن را خالی کرد و فقط

از “آن” کمال استفاده را برد که چه اندازه سخت است...

زبانم را روی لب‌هایم میکشم تا باقی مانده طعم سوپ را ببلعم.