چُس ناله
- سه شنبه, ۵ دی ۱۳۹۶، ۱۱:۴۴ ب.ظ
چرا من باید مهمانى کنم؟!
چرا براى دیگران مى برید و مى دوزید؟
هى "فاطى" ما پنج شنبه میایم خونت ناهار. باشه بیاین ولى فاطیو زهرمار!
حالا بیایم و برایشان توضیح بدهم که این هفته گرفتار بودم، مریض حال هم که چه عرض کنم.
بعد برگردند بگویند: آخى! باشه اشکال نداره.
امان از آن افکار شیطانى که روز دیگرى را براى ریخت و پاش در خانه من چیده باشند.
آدم ها، بعضى هایشان این طورى هستند دیگر. حوصله و توان مهمان کردن ندارند!
پ. خیلى لذت بخش است در دهه چهارم زندگى یک نفر مثل خودت پیدا کنى که درگیر رسم و رسومات نباشد.
