لطفا

فصل انار در راه است و 

من هنوز

هوس سیب لبخند تو را دارم...

...

..

بافتن می دانی؟                                                    

بند دلم پاره می شود در بی خبری از تو...

و‌چه میدانی درد چیست

آدم ها شبیه حرف هاشان نیستند.

آدم ها شبیه آرزوهاشان هم نیستند.

باید خیره شد در سیاهی چشم،آن سیاهی که به خون نشسته است و...

نه، نباید حتی فکر کرد که آدم ها را می شود از چشمهاشان خواند.

گاهی فقط باید غرق شد در نگاه ،بی هیچ فکری، بی هیچ سخنی...                                                         

سوز می آید،پنجره ها راببند

آی آدم ها

او مرده است.    

به دنبال قبرش،صورت مرا

قدم‌نزنید...

                                                                           

بدون عنوان

سرنوشت اش

تنهایی است،

او که

بی رخصت

دل باخت...

Guerre pour l'amour

به تمام زنانی که در کنار تواند

حسودی می کنم.

به آفتاب حتی،که در گرمای تابستان

صورتت را داغ می کند.

چشم دیدن هیچ شئ را ندارم

که در دستانت جای می گیرد.

رو به نابودی ام

و تو...

من بی انتخابات

تو را رییس جمهور پیراهنم       

بر می گزینم.

می شود بر تخت بنشینی؟  

  

*عنوان:جنگ برای عشق

هی دلم میخواد بگه...

قدم می زنیم

من و سایه ام که

نیابت‌ تو را همیشه بر دوش می کشد  ...                        

چون نسیم،وزیدی

بید بودم

تا رخ نمودی

و

به جنون رساندی ام...

*:

مدادت را به رسمیت بشناس وقتی

می خواهد مرا

و تنهاییم را

به کاغذ بیاورد.

کمی مهربان باش...

Beating Slowly

در اندوه من

دخترکی کز کرده است

و برای پروانه ای که بی بال

از پیله رها شد

می گرید.

شمارش ایام

خسته ام.

آنقدر که چون گنجشکی زخمی

نای بال زدن و رسیدن به لانه دیگر در من نیست .                                                                        

حتی اگر جوجه ها منتظر باشند.

اتوبوس نوشت۱

دستانت را به آب مسپار، 

سرد و است و من

ماهی بازیگوشی که

از لابه لای انگشتانت سُر می خورد و به خاک می غلطد..‌.

روژان

دوربین به دست

زانو زدی مقابلم

گفتم سیب و چیلیک.‌‌..

خیالی نیست، فکرکن چروک های صورتم

از همان سیب ،                                                           همان خنده است...

Dream

در خواب گنجشکان

در بی روحی درختان

در خاموشی شهر

مرا آرام‌و‌بی صدا

ببوس...

و با چشمانش حکم می راند...

زن می گریست.                                          

در امتداد اشک هایش 

ردپای کدام تصمیم نا به جا 

سیاه می شد؟                                                

 و آیا جز این بود

که سرنوشت تمامی زنان دنیا

با اشکی مدام

گره خورده است؟!                                                                         

۱۷بهمن۹۳

Departed

عصیان می کنم .

شیطان مرا

به نور چشمانم

و  سرخی لبانم فراخوانده است.

برای نفس کشیدن و رها ماندن

گریزی نیست از بخشیدن تمامیم به او.

من

فرزند ناخلف روزگاری هستم

که با فریب نور

و با توسل به قداست آب

آدمیان را پشت پنجره های دودگرفته

خاموش می کنند.

عصیان می کنم                      

برای پرواز...

                                                 

تَما

شاید چند صباح دیگر

همان دختر شاد و بزله گو

روبه رویت بنشیند و دلش بخواهد

قهوه اش را با نعلبیکی سرو کنند.

تو بخندی و ببینی چقدر دلت تنگ این دختر بود.

دنیا خسته و دلشکسته ام کرده است

فقط کمی صبر کن

شاید چند صباحی دیگر...

*تو می خندی و من بدجور میلم می کشد سیگار

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

و تو تمام نمی شوی

در لابه لای ذکرهایم

در اندوه سنگینی گناه

میان العفو گفتن ها

تویی که قلبم به یادش در آرامشی عمیق 

دل دل می زند...